بر اساس این پروتکل ، علی رغم موانع موجود نظیر روش های مختلف کد گذاری یا ساختار های کاملا متفاوت بانک های اطلاعاتی، امکان ارسال اقلام اطلاعاتی اصلی و اساسی نامه فراهم می‌گردد. در مقابل، از نرم افزار دبیرخانه واتوماسیون اداری دریافت کننده انتظار می رود که این اطلاعات را شناسایی کرده و متناسب با قابلیت های موجود درنرم افزار خود ، به صورت مکانیزه پردازش های لازم را بر روی آن انجام دهد و در نهایت رسید دریافت نامه را بهسامانه فرستنده ارسال نماید.
در تهیه این پروتکل تلاش گردیده تا در عین مشخص نمودن ساختارها و قالب های اطلاعاتی لازم در یک مکاتبه، محدودیت و یا کار اضافه نامعقولی به تولید کنندگان نرم افزارهای دبیرخانه و اتوماسیون اداری اجبار و تحمیل نگردد. به عبارت دیگر این پروتکل قالب مکاتبه را در فضای بین دو سامانه مکاتباتی مشخص می نماید و از بستر تبادل و بستر پیاده سازی نرم افزار ها مستقل است.
شالوده این پروتکل بر اساس درج اطلاعات در ساختار فایل های XML  و ارسال و دریافت فایل ها از طریق بسترهای موجود است. در نسخه ۱٫۰۱ دو دسته اطلاعات وجود دارد:

۱٫    اطلاعات نامه 
۲٫    اطلاعات رسید نامه

شکل زیر بصورت مختصر فرآیند جابجایی اطلاعات را نمایش می‌دهد:

همانگونه که اشاره شد این پروتکل زبان مشترک نرم افزار های دبیرخانه و اتوماسیون اداری در هنگام ایجاد یک محاوره سیستمی است. بطور کلی مزایای این نسخه از پروتکل عبارتست از :

۱٫    استقلال از معماری و فن‌آوری مورد استفاده در سامانه‌های مکاتبات
۲٫    استقلال از بستر انتقال
۳٫    سهولت تولید (با توجه به امکانات فراوان موجود در فن‌آوری‌های روز)